Nauka to słowo, które
może powodować u ucznia pewien dyskomfort, niepokój, obawę, czego
znowu muszę się uczyć? Gdy zaproponujemy dziecku „pouczymy
się?”, wtedy pojawia się charakterystyczny grymas z zapytaniem: a
musimy?, a może jutro? Jeżeli do tego dołożymy, że będziemy się uczyć
„królowej nauk”, wtedy zainteresowanie pociechy może spaść do
minimum. No to w takim razie, jak młodemu uczniowi opowiadać i
wytłumaczyć zawiłości matematyczne, skoro i samemu rodzicowi nie
raz trudno je zrozumieć? Poszukując pomocy w wytłumaczeniu synowi
pewnych zasad i właściwości matematycznych, natrafiłam na bardzo
dobrą pozycję Wydawnictwa Adamada, pod tytułem „Pan Kartezjusz
gra w statki, czyli podróże do krainy matematyki”, autorstwa Anny
Cerasoli.
Książka podzielona
jest na dwadzieścia rozdziałów. Każdy z nich egzemplifikuje inne
zagadnienie matematyczne. Początkowo są to podstawowe kwestie,
takie jak liczby naturalne, czy zasada działania liczydła, później
omówiono twierdzenie Pitagorasa, czy układ współrzędnych. Nie
znajdziemy tu jednak „suchych” twierdzeń, formułek, definicji.
Każde zagadnienie zilustrowane jest ciekawą historią opowiadaną
przez emerytowanego nauczyciela swojemu wnukowi. Pełne humoru,
zabawnych ilustracji opowiadania, z pewnością niejednego zachęcą
do pogłębienia wiedzy matematycznej, bo któż nie chciałby
wiedzieć w jaki sposób za pomocą kija i cienia zmierzyć wysokość
piramidy Cheopsa?, a po lekturze „Pan Kartezjusz gra w statki,
czyli podróże do krainy matematyki” będziemy wiedzieć między
innymi i to.
Jak się okazuje, podróż
w świat „królowej nauk” nie musi być nudny, wręcz przeciwnie
– może być fascynującą przygodą, zarówno dla tych którzy już
posiadają już jakąś wiedzę matematyczną, ale i dla tych, którzy
z pewnym dystansem podchodzą do niej.
„Pan Kartezjusz gra w
statki, czyli podróże do krainy matematyki” z pewnością pomoże
nam zarazić młodego człowieka może nie od razu miłością ale
sympatią do tej wspaniałej, jeszcze nie do końca odkrytej
dziedziny.
